Την 1η Μαρτίου του 2002 η Ελλάδα – μαζί με άλλες οκτώ χώρες – εγκατέλειψε οριστικά τη δραχμή αλλάζοντας την οικονομική της ταυτότητα. «Μετά τη λήξη της δίμηνης περιόδου παράλληλης κυκλοφορίας της δραχμής και του ευρώ, από σήμερα, 1 Μαρτίου 2002, το ευρώ αποτελεί το μόνο νόμιμο χρήμα στη χώρα μας, όπως και στις άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ», ανακοίνωνε η Τράπεζα της Ελλάδος εκείνη την ημέρα.
Γερμανία, Αυστρία, Βέλγιο, Ισπανία, Φινλανδία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Πορτογαλία και Ελλάδα αποχωρίστηκαν το εθνικό τους νόμισμα και μαζί με τις Γαλλία, Ολλανδία και Ιρλανδία – οι οποίες είχαν σταματήσει την παράλληλη κυκλοφορία του εθνικού τους νομίσματος με το ευρώ λίγες εβδομάδες νωρίτερα – ολοκλήρωσαν την μετάβαση σε μια νέα εποχή για την Γηραιά Ήπειρο.
Το πέρασμα, παρά τις ανησυχίες, έγινε ανώδυνα, ακόμη και σε χώρες όπως η Γερμανία, όπου υπήρχε ιδιαίτερη προσήλωση στο μάρκο.
Η Ελλάδα αντικατέστησε το παλαιότερο του κόσμου με το φρέσκο ευρώ και οι Ιταλοί χάρισαν τις τελευταίες τους λίρες στην Φοντάνα ντι Τρέβι. Σε μερικές περιπτώσεις, όπως είχε διαπιστώσει ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Τζόναθαν Φολ, υπήρξε «πλήρης απουσία συγκίνησης» και «αδιαφορία» για την μετάβαση.
Από 1ης Μαρτίου 304 εκατομμύρια κάτοικοι της Ευρώπης μοιράζονταν ένα κοινό νόμισμα με την πρόθεση να υπάρξει μεγαλύτερη διαφάνεια και ανταγωνιστικότητα εντός της ευρωζώνης.
Το ευρώ κουβαλούσε και την ελπίδα για περαιτέρω μεταρρυθμίσεις εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταρρυθμίσεις με πολιτικό πρόσημο, που θα βοηθήσουν στην διεύρυνση της Ε.Ε.
Από την περίοδο της παράλληλης συνύπαρξης των δύο νομισμάτων, φωνές έκαναν λόγο για ένταξη της Μεγάλης Βρετανίας, της Σουηδίας και της Δανίας στο ευρώ, χωρών που είχαν διατυπώσει τις ενστάσεις τους για την πρωτοφανή οικονομική μεταρρύθμιση και επέλεξαν να παραμείνουν σε οικεία νερά.
Η Τράπεζα της Ελλάδος με μια λιτή ανακοίνωση αποχαιρετούσε την δραχμή , το «εθνικό μας νόμισμα κατά τα τελευταία 169 χρόνια», το νόμισμα που είχε ακολουθήσει την χώρα καθ’ όλη την ιστορία της από τις ελληνικές πόλεις της αρχαιότητας.
Η δραχμή, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η ΤτΕ, πρωτοεκδόθηκε το 1833, παίρνοντας την θέση του φοίνικα και συντρόφευσε την χώρα στον δρόμο προς την οικονομική εξέλιξη, σε περιόδους ευημερίας, αλλά και νομισματικής αναταραχής.
Οι πολίτες δέχθηκαν την νέα οικονομική πραγματικότητα και ήδη από τον Ιανουάριο του 2002 τα τραπεζογραμμάτια σε ευρώ έφτασαν το ποσοστό του 74%, την ώρα που στις άλλες χώρες το ποσοστό ήταν 68%. «Μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου είχαν αποσυρθεί περίπου 2,7 τρισεκ. δραχμές, που αντιστοιχούν σε ποσοστό 90% των δραχμών που ήταν σε κυκλοφορία στο τέλος του 2001», αναφερόταν στην ανακοίνωση της ΤτΕ.
Η δραχμή ήταν ζωντανή για τα επόμενα δέκα χρόνια, μέχρι τον Μάρτιο του 2012, με την Τράπεζα της Ελλάδος να δίνει την δυνατότητα ανταλλαγής των χαρτονομισμάτων σε ευρώ. Τα κέρματα «πέθαναν» οριστικά το 2004.
«Το ευρώ είναι η σταθερή αφετηρία για την εδραίωση της ισχυρής και υπερήφανης Ελλάδας, μιας Ελλάδας που δεν μελαγχολεί, δεν παραιτείται, δεν μεμψιμοιρεί, αλλά επιμένει, προσπαθεί, πετυχαίνει και η εικόνα του φτωχού συγγενή δίνει πλέον τη θέση της στην εικόνα μιας χώρας που πιστεύει στον εαυτό της», έλεγε ο Κώστας Σημίτης, ο πρωθυπουργός που έκανε την μετάβαση από την δραχμή στο ευρώ και πόζαρε δίπλα στον τότε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Λουκά Παπαδήμο κρατώντας στα χέρια του τα νέα χαρτονομίσματα.
Η φωτογραφία έχει μείνει στην νεότερη ιστορία της Ελλάδας καθώς ήταν μια στιγμή που έχει στιγματίσει την πορεία της χώρας.
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});