Σε κανέναν δεν είναι εύκολο να δανείζει τα πράγματά του, πόσο μάλλον για τα παιδιά που καλούνται να μοιράζονται συχνά δικά τους πράγματα με άλλα παιδάκια. Άραγε πόσο εφικτό είναι αυτό και πώς μπορείτε να βοηθήσετε σε αυτή την κατεύθυνση;
Αρχικά, κρατήστε την ψυχραιμία σας, αφού ο εγωκεντρισμός και η κτητικότητα είναι στοιχεία που έχουν όλα τα παιδάκια σε αυτές τις ηλικίες. Το θέμα είναι να τεθούν οι βάσεις για να μάθει σταδιακά να μοιράζεται πράγματα, σε πρώτη φάση με δικούς του ανθρώπους.
Να έχετε ρεαλιστικές απαιτήσεις στο κομμάτι αυτό. Μην περιμένετε, λόγου χάρη, να δανείσει σε ένα φίλο του (έστω για λίγο) ένα παιχνίδι που του αγοράσατε πρόσφατα και δεν έχει προλάβει να το χαρεί. Πιο εύκολο είναι να το παροτρύνετε να το κάνει με ένα παιχνίδι που έχει ασχοληθεί πολύ και κάπου το έχει βαρεθεί.
Μην προσπαθήσετε να το κάνετε με το ζόρι να μοιραστεί κάτι δικό του επειδή «πρέπει». Θα το κάνει όταν είναι έτοιμο και φυσικά με τέτοιες μεθόδους μόνο δοτικό δε θα γίνει.
Το ίδιο λάθος είναι να πάρετε κρυφά ένα αντικείμενο που του ανήκει για να το δώσετε στο παιδάκι της φίλης σας. Εκτός από το ότι δεν είναι έντιμη στάση απέναντί του, φανταστείτε τι έχει να γίνει αν το ανακαλύψει. Και δεν είναι καθόλου απίθανο σενάριο…
Παράλληλα, θα πρέπει να του δώσετε να καταλάβει ότι, όπως εκείνο δε θέλει να δίνει τα πράγματά του σε άλλους χωρίς να το εγκρίνει, ισχύει και το αντίστροφο. Άρα λοιπόν μάθετε το παιδί να μη διεκδικεί με το έτσι θέλω πράγματα των άλλων και να δέχεται την αρνητική απάντηση.
Εκείνες τις φορές που το άλλο παιδάκι θα δεχτεί να του δανείσει ένα παιχνίδι του, κάντε σαφές στο δικό σας ότι θα πρέπει με τη σειρά του να του δανείσει κάποιο από τα δικά του. Έτσι θα μάθει ότι στη ζωή δε γίνεται μόνο να παίρνει αλλά και να δίνει!