Η άσκηση μπορεί ενδεχομένως να συμβάλλει στη βελτίωση του βαδίσματος, της ισορροπίας και να μειώσει τον κίνδυνο πτώσεων σε ανθρώπους που ζουν με τη νόσο του Πάρκινσον.
Ερευνητές δήλωσαν ότι παρά την εξελικτική φύση της νόσου, άνθρωποι που πάσχουν από αυτήν μπορούν να αναμένουν βελτίωση της σωματικής τους κατάστασης με το να είναι πιο δραστήριοι.
Ο Christian Duval, καθηγητής στο Universite du Quebec, δήλωσε ότι η άσκηση πρέπει να είναι ισόβια δέσμευση για την αποφυγή της σωματικής και νοητικής έκπτωσης και η νέα έρευνα δείχνει ότι αυτό ισχύει και για ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον.
Η έρευνα ανακάλυψε ότι η άσκηση σε αυτούς τους ασθενείς, κυρίως ωφελεί σωματικές ικανότητες-δύναμη, ευλυγισία-σωματικές και νοητικές λειτουργικές ικανότητες-βάδιση, κινητικότητα, νοητικές λειτουργίες.
Η σωματική δραστηριότητα ήταν επίσης αποτελεσματική για τη δύναμη των άκρων, την ευλυγισία και την αντοχή ή το εύρος της κίνησης, τον κινητικό έλεγχο και τη μεταβολική λειτουργία σε ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον.
Η άσκηση έδειξε σχεδόν 67% βελτίωση στη δύναμη των άνω άκρων.
Ωστόσο, η σωματική δραστηριότητα φαίνεται λιγότερο αποτελεσματική στη βελτίωση κλινικών συμπτωμάτων της νόσου Πάρκινσον και σε ψυχοκοινωνικές πλευρές της ζωής, με μόνο 50% των αποτελεσμάτων να αναφέρουν θετικές επιδράσεις.
Η επίδραση της σωματικής δραστηριότητας στην κατάθλιψη, επίσης φάνηκε ασθενέστερη, αναφέρουν οι ερευνητές στην έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of Parkinson’s Disease.
Πηγές: Journal of Parkinson’s Disease.