Η καθημερινότητα των ηλικιωμένων στην Αθήνα τον Αύγουστο

Το μόνο που δεν κάνει είναι να πλήττει η τρίτη ηλικία στην Αθήνα τώρα το καλοκαίρι που ο κόσμος έχει αραιώσει. Αυτό το συμπέρασμα βγάλαμε μιλώντας με μία παρέα γκάγκαρων ηλικίας 72 με 85 ετών. Τους συναντήσαμε το πρωί σε ένα παραδοσιακό καφενείο στο Θησείο και μετά από μία σύντομη σύσκεψη η παρέα δέχτηκε, τελικά, να μας μιλήσει για τις καλοκαιρινές συνήθειές της.

Τη συζήτηση άνοιξε η κ. Μαρία που είναι η μικρότερη της παρέας η οποία σημείωσε πως, «αν εξαιρέσουμε τον καιρό, που είναι μία έτσι, μία αλλιώς, η ζωή στην πόλη ειδικά τώρα είναι ό,τι πρέπει για να ζήσεις όσα δεν μπορείς τον υπόλοιπο χρόνο. Όταν δεν κρατάω τα εγγόνια μου βγαίνω έξω και περπατάω. Μου αρέσει η βόλτα στον πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου γιατί δεν αισθάνομαι ποτέ μόνη μου. Συναντώ συνέχεια τουρίστες που μου κάνουν διάφορες ερωτήσεις και εγώ χαίρομαι που μπορώ να τους απαντώ και να προβάλω την πόλη μου», τονίζει.

Καλά περνάει, όπως υποστηρίζει, αυτή την εποχή και ο 79χρονος της παρέας ο κ. Γιώργος, ο οποίος κάθε απόγευμα πάει στην Πλάκα που έχουν μαγαζί οι δυο γιοί του. «Συναντώ φίλους . Θυμόμαστε τα νιάτα μας .. Που και που παίζουμε και καμία ξερή για να περάσει η ώρα», λέει γελώντας.

Με περίπατο στην Ακρόπολη και παγωτό ξεκινάει και τελειώνει η μέρα του 80χρονου κ. Γιάννη που ήταν χρόνια γανωματής στην Αθήνα κι αν έχει διανύσει χιλιόμετρα, όπως λέει και ξαναλέει. «Την ξέρω σπιθαμή προς σπιθαμή και της έχω μεγάλη λατρεία. Μην ακούς που γκρινιάζουμε, μέσα μας ξέρουμε καλά ότι είναι όμορφη όλες τις εποχές κι έχει πάντα κάτι ιδιαίτερο να μας δώσει».

«Δυστυχώς είμαι φιλάσθενος και δεν κάνω πολλά πράγματα, ειδικά τώρα με τις μεγάλες ζέστες», παρενέβη στην κουβέντα ο κ. Θωμάς ο οποίος στα 85 του χρόνια παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει νιώθει ευτυχισμένος, όπως λέει, με τη βόλτα που κάνει κάθε πρωί από το σπίτι του στη λέσχη φιλίας της γειτονιάς του.

«Παίζω τάβλι. Κουβεντιάζω με φίλους. Μιλάμε για ποδόσφαιρο. Πίνουμε το καφεδάκι μας και μετά κατά το μεσημέρι έρχεται η γυναίκα μου να με φωνάξει για το μεσημεριανό φαγητό. Το απόγευμα κάθομαι σπίτι και λύνω σταυρόλεξα. Έχω μία τεράστια ταράτσα που έχω φυτέψει κολοκυθάκια, μελιτζάνες, ντοματούλες και άλλα ζαρζαβατικά έχω και βάλει τέντες και αποσύρομαι», όπως λέει η κ. Άννα, «στο ησυχαστήριο μου».

«Την αγαπάω την Αθήνα τέτοιες εποχές και ανυπομονώ να έρθει ο Δεκαπενταύγουστος που θα μείνουμε λίγοι κι εκλεκτοί στην πανέμορφη πόλη μας» καταλήγει ο κ. Θωμάς. «Η ζωή στην Αθήνα μας είναι τέλεια αυτό τον καιρό», τονίζει, με τη σειρά της, η κ. Άννα.

«Τα απογεύματα αφήνω στο σπίτι τον κυρ Θωμά και πηγαίνω βόλτα στου Φιλοπάππου με την αδελφή μου. Έχουμε πολύ ωραίες αναμνήσεις. Περνάμε κι από ένα παγωτατζίδικο που φτιάχνει παγωτό με βουβαλίσιο γάλα για να δροσιστούμε. Το πρωί πάω για τα ψώνια μου. Κεντάω. Τηλεόραση δεν βλέπω καθόλου γιατί βαριέμαι. Τρέχω να πληρώσω λογαριασμούς και κάποια βράδια που δεν κάνει πολύ ζέστη φωνάζω γειτόνισσες να κάτσουμε στο μπαλκόνι πίνοντας παγωμένη σουμάδα από το νησί μου. Κάποιες φορές σαν σήμερα βγαίνουμε έτσι παρέα με φίλους και παρακολουθούμε σχολιάζοντας τους ξένους που έρχονται από την άκρη του κόσμου για να γνωρίσουν την πατρίδα μας. Που και που όταν έχουμε διάθεση πιάνουμε και μαζί τους κουβέντα. Τους λέμε να πάνε στου Ψυρρή, στην Πλάκα και τους συμβουλεύουμε εμείς οι νοικοκυρές της παρέας να γευτούν την ελληνική κουζίνα». «Καλύτερους ξεναγούς από εμάς δεν θα βρουν» σημειώνει, γελώντας, η κ. Μαρία. Τους αποχαιρέτησα ακούγοντας να βγαίνει από τα χείλη της κ. Μαρίας η φράση: «Μόνο με ατέλειωτους περιπάτους και καλή διάθεση μπορείς να ανακαλύψεις τις ομορφιές αυτής της πόλης».

Δέσποινα Μπαρδάκου / athina984.gr