Το θρυλικό νοσοκομείο Bellevue στην ανατολική πλευρά της Νέας Υόρκης πρωτοάνοιξε τις πύλες του το 1736 και λειτουργούσε ως πτωχοκομείο, ως άσυλο για ανθρώπους που είχαν μεταδοτικές ασθένειες όπως χολέρα.
Στα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του περιέθαλπε τους πάντες, από θύματα κίτρινου πυρετού μέχρι κρούσματα πανούκλας, ασθενείς με καθημερινές ασθένειες και άλλους με ψυχιατρικά νοσήματα.
Όπως γράφει ο David Oshinsky στο βιβλίο του «Bellevue: Three Centuries of Medicine and Mayhem at America’s Most Storied Hospital», το Bellevue αποτέλεσε το σημαντικότερο δημόσιο νοσοκομείο.
Στις αρχές της λειτουργίας του φρόντιζε θύματα στυγερών εγκλημάτων, ψυχικά ασθενείς και ανθρώπους που δεν είχαν κανένα στον κόσμο και εκεί γίνονταν πειράματα που θυμίζουν Φρανκενστάιν, που γίνονταν στο όνομα της έρευνας και χωρίς αναισθησία.
Στα πειράματά αυτά συμπεριλαμβάνονται επέμβαση αναδόμησης προσώπου με σκοπό τη δημιουργία νέας μύτης από το μεσαίο δάχτυλο του ασθενή, ένεση με εκχύλισμα καπνού σε θερμοκρασία 112 βαθμών στο χέρι μιας εγκύου με σκοπό τη θεραπεία της χολέρας και συχνές περιτομές. Επίσης ηλεκτροσόκ σε μικρά παιδιά και χιλιάδες βιοψίες ήπατος σε αλκοολικούς ασθενείς.
«Εστιάσαμε στην εκκεντρικότητά του κι αυτό επισκίασε το ρόλο του ως το σημαντικότερο δημόσιο νοσοκομείο μας, το ίδρυμα- κορωνίδα στη μεγαλύτερη πόλη της Αμερικής όπου η νοσοκομειακή φροντίδα παρέχεται σε όσους το χρειάζονται ως δικαίωμα και όχι ως προνόμιο», σημειώνει ο συγγραφέας.
Ως εργαστήριο για τις πρώτες κλινικές έρευνες στη χώρα, το Bellevue αποτέλεσε σημαντικό πεδίο εκπαίδευσης στον τομέα της ιατρικής καθώς μεταμορφωνόταν από γιατροσόφια και πετσοκόμματα σε επαγγελματικό και επιστημονικό αγώνα.
Στο πλαίσιο αυτό η αρπαγή σορών και η σκύλευση τάφων έγινε… τελετουργικό πέρασμα για τους νέους γιατρούς που χρειάζονταν σορούς για να μελετήσουν ανατομία. Ντυμένοι στα μαύρα, όπως περιγράφει η Daily Mail, έκαναν επιδρομές στα πιο «εύκολα» νεκροταφεία της πόλης τις νύχτες χωρίς φεγγάρι.
Όταν τα παιδιά που έπαιζαν έξω από το νοσοκομείο είδαν ένα πτώμα να κρέμεται από παράθυρο του δεύτερου ορόφου το 1788 ο πατέρας τους και άλλοι εισέβαλαν στο κτίριο.
«Στην αίθουσα ανατομίας βρέθηκαν τρία πτώματα, ένα μέσα σε βραστήρα, δύο άλλα κομμένα με τα επίμαχα σημεία τους να κρέμονται στις πιο βάρβαρες στάσεις», αναφέρεται. Τότε, ύστερα από παρέμβαση του δημάρχου της πόλης οι δράστες φυλακίστηκαν.
Είναι προφανές πως πολλά από τα τρομερά που συνέβησαν σε αυτό το νοσοκομείο έγιναν πριν την εισαγωγή της αναισθησίας στις ιατρικές πράξεις. Έτσι στους ασθενείς δινόταν λάβδανο ή ουίσκι και τους έβαζαν στα αυτιά βαμβάκι για να μην ακούγεται ο ήχος των ιατρικών εργαλείων που έκοβαν σάρκα και κόκαλα.
«Οι χειρουργοί εξομολογούνταν πως έκαναν εμετό πριν από κάθε επέμβαση», γράφει ο Oshinsky.