Τι μπορούν να μας διδάξουν τα… καβούρια για τις ερωτικές μας σχέσεις

Είναι που λέτε ένα καβουράκι, Planes minutes το λένε, τόσο μικροσκοπικό που ούτε να κολυμπήσει δεν μπορεί καλά καλά, έχει όμως τον τρόπο του να επιβιώνει στον μάταιο τούτο κόσμο.
Το μικρό καβούρι φτιάχνει το σπίτι του πάνω σε ό,τι επιπλέει, από κούτσουρα και φύκια μέχρι πλαστικά σκουπίδια, ακόμα και θαλάσσιες χελώνες, κι έτσι καβαλά τα κύματα και δεν πολυσκοτίζεται.
Πάνω στα πλωτά νησάκια τους, τα καβουράκια αφθονούν και ξεδιπλώνουν τα ερωτικά τους χαρίσματα, την ιδιαίτερη στρατηγική ζευγαρώματος που υιοθετούν δηλαδή και πρέπει να μας γίνει μάθημα!
Υπάρχουν λοιπόν φορές που τα καβουράκια μοιάζουν απρόθυμα να κλειστούν σε μια σχέση, σουλατσάροντας αριστερά και δεξιά και μεταπηδώντας από τη μια παρτενέρ στην άλλη. Άλλοτε πάλι επιλέγουν φανατικά τη μονογαμία και γίνονται καλοί οικογενειάρχες, περιφρουρώντας την περιοχή που στεγάζει τον παθιασμένο τους έρωτα.

Τι καθορίζει ποια επιλογή θα κάνει τελικά το καβουράκι; Το μέγεθος του μέρους που λαμβάνει χώρα το νταλαβέρι, μας λένε οι βιολόγοι Joseph Pfaller και Michael Gil. Στην εργασία που δημοσίευσαν πρόσφατα για την ερωτική ζωή του κάβουρα (στην επιθεώρηση «Biology Letters»), οι δυο ερευνητές αναρωτήθηκαν τι είναι αυτό που κάνει το οστρακόδερμο να αλλάζει στιλ ερωτικής ζωής. Πώς επηρεάζει δηλαδή το μέρος όπου ζει τις σεξουαλικές του συνήθειες, μετατρέποντάς το από φανατικό ερωτύλο στο καλό μονογαμικό παιδί της μαμάς.

Για πολλά μαλακόστρακα που ζουν πάνω ή μέσα σε άλλα ζώα, είναι το μέγεθος του ξενιστή αυτό που επικαθορίζει τόσο τον αριθμό των παρασίτων όσο και τις συνήθειες του ζευγαρώματός τους. Οι βιολόγοι αναρωτήθηκαν αν αυτό συμβαίνει και με τα καβουράκια Planes minutes, τα οποία ζουν πάνω στα πάντα, από έμβια όντα μέχρι και άψυχα αντικείμενα.

Πετάχτηκαν λοιπόν μέχρι τον βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό και πήραν δεκάδες δείγματα πλαστικών σκουπιδιών, μετρώντας στο εργαστήριο το μέγεθος των αντικειμένων αλλά και τον αριθμό των καβουριών που ζούσαν πάνω τους. Ταυτοχρόνως, τσαλαβούτησαν στα περιοδικά βιολογίας για να βρουν τις καταγεγραμμένες περιπτώσεις συνύπαρξης θαλάσσιας χελώνας και κάβουρα Planes minutes. Στις 270 περιπτώσεις που βρήκαν, κατέγραψαν την ίδια συσχέτιση με τα πλαστικά σκουπίδια.

Οι δύο ερευνητές βρήκαν πως τα καβουράκια προσπαθούν να τρυπώσουν σε τρύπες-καταφύγια μέσα στο πλωτό τους σπίτι, είτε πρόκειται για κομμάτι ξύλου ή πλαστικού είτε για θαλάσσια χελώνα. Και είναι ακριβώς το μέγεθος αυτών των καταφυγίων (και όχι του συνολικού χώρου) που καθορίζει το μέγεθος αλλά και τα δημογραφικά της καβουρο-κοινότητας.

Τα μεγαλύτερα καταφύγια μπορούν να υποστηρίξουν μεγαλύτερο αριθμό καβουριών. Ένας μεγάλος βιώσιμος χώρος με περισσότερους γείτονες σημαίνει όμως ταυτοχρόνως πως είναι απείρως πιο δύσκολο για κάθε αρσενικό να περιχαρακώσει και να υπερασπιστεί τον δικό του ζωτικό χώρο αλλά και την ίδια την εκλεκτή της καρδιάς του, κι έτσι καταφεύγουν στη λύση της πολυγαμίας και της κοινοκτημοσύνης!

Όταν το καταφύγιο είναι μικρό, δίνει στον αρσενικό κάβουρα το μονοπώλιο της περιοχής, κάνοντάς τον μονογαμικό και ιδιαιτέρως τρυφερό σύντροφο, που το μόνο που έχει στον νου του είναι να υπερασπίζεται το ενδιαίτημα και την καλή του. Όταν μάλιστα οι δύο ερευνητές έβρισκαν χώρο που χωρούσε αποκλειστικά δυο καβουράκια, αυτά ήταν πάντα ζευγάρι που πορευόταν χέρι-χέρι στη ζωή!

Το κλειδί για την ευτυχισμένη και σταθερή ερωτική ζωή του κάβουρα είναι λοιπόν το μικρό σπιτάκι, το φτωχοκαλυβάκι του. Είναι η ιδιοκτησία που τον κάνει μονογαμικό δηλαδή και όχι μια σταθερή φιλοσοφία ζωής. Τώρα ξέρετε…

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο