Τον περασμένο Σεπτέμβριο ανακοινώθηκε η επικείμενη εγκατάσταση ενός συστήματος ηλεκτρονικού εισιτηρίου για τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Αλλά αυτό, δηλαδή οι έξυπνες κάρτες που θα αντικαθιστούν τα διαφορετικά είδη εισιτηρίων, είναι μόνο το ένα μέρος του σχεδίου του υπουργείου Μεταφορών. Το δεύτερο είναι οι μπάρες, οι οποίες θα ανοίγουν μόνον με αυτές τις κάρτες ή με τα συμβατικά, χάρτινα εισιτήρια. Με λίγα λόγια, από το καλοκαίρι του 2017, θα είναι αδύνατη η επιβίβαση στο μετρό και το τρένο της Αθήνας χωρίς εισιτήριο.
Ηδη έχει αρχίσει η εγκατάσταση μηχανημάτων σε κάποιους σταθμούς ΗΣΑΠ. Οπως φαίνονται στις φωτογραφίες του σταθμού Αττικής (Γραμμή 1 προς Κηφισιά) είναι, προς το παρόν διακριτικές και χαμηλές -και τυλιγμένες με νάιλον. Αλλά πριν αρχίσει η λειτουργία τους, ανάμεσά τους θα τοποθετηθούν γυάλινες θύρες με ύψος 1,70. Για να ανοίξει η θύρα ο επιβάτης θα πρέπει να δείχνει την «έξυπνη» κάρτα του (θα μοιάζει με πιστωτική) που είτε θα είναι φορτισμένη με χρήματα είτε θα αναγνωρίζεται ως κάρτα απεριορίστων διαδρομών εβδομαδιαίας, μηνιαίας ή μεγαλύτερης διάρκειας. Θα υπάρχουν και χάρτινα εισιτήρια μίας χρήσης.
Ετσι, αρχικά, λύνεται αποτελεσματικά το φαινόμενο της εισιτηριοδιαφυγής. Δεν θα υπάρχει πια το σύστημα των ελεγκτών που πρέπει να κόβουν πρόστιμα σε όσους επιβάτες κυκλοφορούν χωρίς να έχουν πληρώσει για τη διαδρομή τους. Λύνεται, δηλαδή, και το πρόβλημα με τις λίστες των υπαλλήλων που ενώ κάνουν τη δουλειά τους μπαίνουν στο στόχαστρο «αντιεξουσιαστών». Αλλά είναι και ένας τρόπος να αποκτήσει επιτέλους το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών πρόσβαση σε στατιστικά στοιχεία της μαζικής μεταφοράς των κατοίκων της Αθήνας.
Για πρώτη φορά θα υπάρξουν ακριβή, αξιόπιστα στοιχεία για την κίνηση των σταθμών, των επιβατών και των εσόδων. Αυτό θα βοηθήσει τον ΟΑΣΑ στο σχεδιασμό ή την ενίσχυση -όπου χρειάζεται- των υπηρεσιών.
Κάθε κάρτα επιβίβασης θα περιέχει τσιπ μνήμης και θα καταγράφει τις μετακινήσεις. Mε αυτό τον τρόπο θα μπορέσει ο ΟΑΣΑ να υπολογίσει και να χρεώσει αντίστοιχα το υπουργείο Εργασίας ή άλλους φορείς καθώς και να διεκδικήσει χρήματα στο πλαίσιο της κοινωνικής πολιτικής, όπως άλλωστε συμβαίνει σχεδόν σε όλη την Ευρώπη.